تو به من خنديدي

قلب من باز گريست

باز هنگام سفر کردن بود

و من از چشمانت مي خواندم

که آهسته ازين خانه گذر خواهي کرد

وازين شهر سفر خواهي کرد

ونمي فهمي

بي تو اين باغ پر از پائيز است...