تهران شبيه هرشب ديگر سياه بود<\/h5>

در انتظار خنده ي كمرنگ ماه بود<\/h5>

تهران قصيده اي كه نفسگير وپرملال<\/h5>

تهران خطابه اي كه پر از اشتباه بود<\/h5>

اين سوي شهر خنده ي تلخي به خون نشست<\/h5>

آن سوي شهر اشك كسي قاه قاه بود<\/h5>

تصوير پر تردد اين شهر خط خطي<\/h5>

لبخند سرخ دختركي سربه راه بود<\/h5>

وقتي گداي كوچه كمي دودمي گرفت<\/h5>

تا مدتي براي خودش پادشاه بود<\/h5>

اقليم پادشاهي اين شاه پاره وقت<\/h5>

بن بست كوچه تابه سرچارراه بود<\/h5>

از دختر و گدا چقدر حرف مي زنم؟<\/h5>

اين بي گناه دختر آن بي پناه بود<\/h5>

...يك كارمند شعر مرا خواندوپاره كرد<\/h5>

بركاغذي نوشت كه:ردشد...سياه بود<\/h5>